Öncelikle saldırganlığa neden olan faktör belirlenmeye çalışılmalıdır. Ebeveyn bu konuda gerekirse bir uzmandan yardım talep edebilmelidir.
Çocuğa spor, kumda oynama, kum torbasını yumruklama, boğuşma gibi enerjisini boşaltabileceği kaynaklar sunulmalıdır.
Çocuğun seyrettiği Tv programları, girdiği arkadaş çevresi kontrol altında tutulmalıdır. Fakat kontrol altına alma işlemi; çocuğa baskı yapmadan, onu tatlı ve tahrik etmeyen bir şekilde yönlendirerek olmalıdır.
Aile içindeki ortam huzurlu kılınmalıdır. Aile içinde şiddete son verilmelidir.
Saldırganlığa aynı şekilde cevap verilmemelidir. Saldırgan tepkileri olan çocuk ile konuşulmalı, kesinlikle dayak atılmamalıdır.
Saldırganlıkla çocuk amacına ulaşamamalıdır. Ebeveyn bu konuda kararlı davranmalıdır.
İleriki yaş dönemlerinde (7 yaş ve sonrası) çocuğun bir uzmanla buluşturulması ve kendisini
ifade edebileceği bir kaynak sunulması önemlidir. Kendisine psikoterapi yapılan çocuk, böylelikle saldırganlığını nasıl kontrol altında tutabileceğini de öğrenebilecektir.
Çocuğun olumlu davranışları anında pekiştirilmelidir.
Çocuğun sosyal olgunluğunu artırmak üzere ona çeşitli sorumluluklar verilmelidir.