Eğitmek, doğru tepki vermektir. Eğitim doğruları söylemek değil, doğruları yapmaktır. Birinci şart çocuğa örnek olmaya gayret etmektir. Bundan sonra gerisi gelir. Çocuğa verilecek eğitimin amacı, onun sorumluluk seviyesini geliştirmek ve olgunlaşmasını sağlamak olmalıdır.
Başarılı terbiye sisteminin özelliği; ödüllendirici ve keyiflendirici olmasıdır. Çocuğa “aferin” demekte cömert olunmalıdır. Çocuğa işlerinizde yardım etme fırsatı verilmelidir.
Çocuğun yanlışını değil, doğrularını yakalamalıdır. Onu istediğiniz yönde geliştirmenin yolu, doğru yaptıkları zaman fark etmek ve olumlu konuşmaktır. “Aferin, ellerini yıkadın!”, “Seni ders çalışırken görmek beni çok memnun etti!” gibi sözler, doğruların fark edilmesidir ve doğru davranışların kazanılması için çok önemlidir.
Çocuğu hiçbir zaman başkaları ile kıyaslamamalıdır. Önemli olan çocuğun kendi yapabileceklerine kıyasla ne kadar başarılı olduğudur. Hatasını asla başkalarının yanında konuşmamalıdır. Asla başkalarının yanında onu küçük düşürmemelidir.
Sık sık tenkit edilen çocuklar içe kapanık ve kendine güvensiz olurlar. Suçlanan ve her konuda kabahatli bulunan çocuklar, suçlamaya ve yalan söylemeye alışırlar.
Çocuğa ne denirse, öyle olma ihtimali artar. Meselâ; “Tembel”, “sorumsuz”, “asi”, “inatçı” gibi olumsuz sıfatlar, onun bu özelliklerini daha da çok geliştirir.